Waarom kunnen hoogspanningskabels niet ondergronds worden begraven??

De huidige ondergrondse kabels zijn over het algemeen van een lager spanningsniveau, en de lijntransmissie met hoog voltage niveau is vaak overhead, wat voornamelijk te wijten is aan kosten en technische factoren.​​

Ultra-hoogspanning krachtoverbrenging verwijst naar het gebruik van 500kV-1000kV spanningsniveau om elektrische energie over te dragen;. Als de 220 kV transmissie-index is 100%, de relatieve investering per kilometer ultrahoogspanningstransmissie, de relatieve kosten van 100 kilometer per kilowattuur transmissie, en het verbruik van metalen materialen zal allemaal sterk worden verminderd, en de bezettingsgraad van de lijncorridor zal aanzienlijk worden verminderd. In het dagelijkse leven, we kunnen vaak overheadprojecten voor ultrahoogspanningstransmissie zien.

Nauwelijks leggen van hoogspanningskabels
De structuur van ondergrondse kabels is ingewikkelder dan die van bovengrondse lijnen, de technische vereisten zijn hoger, en de productie en constructie zijn moeilijk. extra, de kabels zijn ondergronds begraven, dus het is niet gemakkelijk om fouten te vinden, en het is ook moeilijk te repareren en te onderhouden. In termen van kosten, de kosten van ondergrondse kabels van hetzelfde spanningsniveau zijn over het algemeen: 3 tot 5 keer hoger dan die van bovenleidingen.​

In het bijzonder, onze gebruikelijke hoogspanningslijnen worden vaak gebruikt voor langeafstandstransmissie. Als ondergrondse kabels worden gebruikt, vooral langeafstandstransmissie moet vaak door complex terrein gaan, de kosten en technische vereisten zullen lineair toenemen.​​

Aan de andere kant, bovenleiding goede warmteafvoercondities in de lucht hebben;, terwijl de lucht rond ondergrondse kabels niet stroomt en het moeilijk is om warmte af te voeren, die het vermogensniveau dat door ondergrondse kabels kan worden overgedragen in grote mate beperkt. Het belangrijkste is dat er geen effectief isolatiemateriaal kan worden gevonden voor de buitenmantel van de draad voor ultrahoge spanningstransmissie. Daarom, de ultrahoogspanningsdraden zijn zichtbaar en kunnen niet in de grond worden begraven.

Kosten om kabels te begrijpen
Lucht is een isolator, maar de aarde is een geleider. In de lucht, je hoeft alleen de draden daar direct te leggen, maar in de grond, je moet lagen isolerende omhulsels aan de draden toevoegen, anders zal de elektriciteit in de draden niet ver komen, en er zal weinig lekkage over zijn. De structuur van ondergrondse kabels is ingewikkelder dan die van bovengrondse lijnen, de technische vereisten zijn hoger, en de productie en constructie zijn moeilijk. Dan worden de kabels ondergronds begraven, dus het is niet gemakkelijk om fouten te vinden, en het is ook moeilijk te repareren en te onderhouden. In het algemeen, de kosten van ondergrondse kabels met hetzelfde spanningsniveau zullen meerdere of zelfs tientallen keren hoger zijn dan die van hoogspanningslijnen in de lucht.

Het begraven van ultrahoogspanningskabels in de grond heeft zowel veiligheids- als economische problemen. Als er een fout is, het inspectie- en reparatiewerk van de kabels is erg groot en kan niet tegen een stootje.

De isolatielaag en beschermende laag van de geleider van de ondergrondse kabel zijn zeer strikt, en er is geen gevaar voor het menselijk lichaam om de buitenmantel van de kabel normaal aan te raken;. Het leggen van kabels is ook heel bijzonder. De meeste kabels zijn begraven in speciale kabelgeulen, kabel buizen of kabel tunnels, die goed geïsoleerd en beschermd zijn. Bovendien, elke tientallen meters op de grond waar de kabels zijn begraven, er zal een kabel goed werken of een kabelmarkering stapel als een teken om mensen eraan te herinneren aandacht te besteden aan veiligheid. Daarom, ondergrondse kabels vormen over het algemeen geen gevaar voor bewoners.