De engineering van onderzeese kabels wordt wereldwijd erkend als een moeilijk en complex grootschalig technisch project.
Zowel het kabelontwerp, fabricage, en legconstructie zijn veel hoger dan andere algemene kabelproducten.
Onder hen, zijn de tussenverbindingen van onderzeese kabel, de productie van terminals, installatie, en bedrading. En ook het testen van de inbedrijfstelling is een zeer belangrijk onderdeel van deze complexe technische engineering.
De productie ervan, en installatiekwaliteit zijn goed of slecht, en de veiligheid en betrouwbaarheid van de gehele transmissie en onderstation spelen een zeer belangrijke rol.
Onderzeese kabel is wat
In rivieren wordt onderzeese kabel gelegd, meren, en zeeën onderwater stroomkabel, ook wel onderwaterkabel genoemd.
Het wordt vergeleken met landgebonden kabels, er is weinig verschil in de hoofdisolatie.
Vanwege de speciale constructiemethoden en bedrijfsomstandigheden van onderzeese kabels, in het pantser, metalen jas, fabricage lengte. En andere structurele aspecten van de grotere verschillen.
Onderzeese kabels worden vaak vervaardigd tot grote lengtes van hele kabels, die voor transport in cirkels moeten worden opgerold.
Hoewel het pantser met een korte spoed de oproldiameter kan verkleinen. De onderzeese kabel met pantser met korte spoed kan gemakkelijk onder water worden geknoopt wanneer deze tijdens het leggen onder grote spanning staat.
Daarom, de algemene pantserafstand heeft 12-14 keer de gemiddelde diameter van het pantser nodig.
Om de oproldiameter te verkleinen, sommige gebruiken voorgespannen staaldraad met een korte steek of dubbel pantser van staaldraad, en sommigen gebruiken bepantsering met de tegenovergestelde richting van de binnenste en buitenste draaiing.
Wat zijn de soorten onderzeese kabels?
Structuurgewijs
Hoofdzakelijk verdeeld in onderzeese kabel met drie kernen en onderzeese kabel met één kern, laag- en middenspanningslijnen met behulp van een drieaderige onderzeese kabel. En hoogspanningslijnen met behulp van een enkeladerige onderzeese kabel.
Qua functie
Een halve eeuw geleden, de onderzeese kabel is slechts een eenvoudige functie voor het overbrengen van elektrische energie.
Nu integreert de onderzeese kabel twee functies, het effectief realiseren van de overdracht van elektrische energie en signalen op dezelfde kabel.
Van de isolatiesamenstelling
Er zijn met olie gevulde geïsoleerde onderzeese kabels en geëxtrudeerde plastic geïsoleerde onderzeese kabels.
Over het type belasting
Er zijn DC- en AC-kabels.
DC-onderzeese kabel wordt gekenmerkt door weinig verlies, gemakkelijk te bereiken krachtoverbrenging over lange afstanden.
Echter, de toepassingservaring van DC-onderzeese kabel is niet rijk;. En de ondersteunende bouwkosten van convertorstations en andere zijn hoog.
AC onderzeese kabelverlies is groot, maar de bedienings- en onderhoudstechnologie is volwassen, ondersteuning van de kleine bouwkosten.
Daarom, ontwerpers van onderzeese kabellijnen moeten meestal technische en economische compromissen sluiten om de voordelen te maximaliseren.
Hoe onderzeese kabels te bedraden
Onderzoek naar onderzeese kabelgeleiding
Het onderzoek naar de kabelroutering vóór het leggen van onderzeese kabels omvat:
① Ruim de waterdiepte op, topografie, en ondiepe stratigrafische profielmeting van het offshore routeringsgebied.
② Bemonstering van het sedimentoppervlak, kolombemonstering, en statisch aanraakonderzoek.
③ Het omvat ook onderzoeken van verkeers- en bouwomstandigheden en obstakels die de status van mariene ontwikkelingsactiviteiten weergeven.
Sinds kort, het gebruik van geavanceerde GPS post-processing positionering en (CPT) statische aanraaktechnologie heeft geleid tot een aanzienlijke toename van de snelheid en effectiviteit van enquêtes.
Onderzeese kabellegging
Het onderzeese kabellegproject wordt door landen over de hele wereld erkend als een complex en moeilijk grootschalig project.
Het leggen van de kabel moet de hoek van de kabel in het water en de legspanning beheersen door de vaarsnelheid van het leggende vaartuig en de snelheid van het loslaten van de kabel te regelen om beschadiging van de kabel door een te kleine buigradius of te veel spanning te voorkomen.
In ondiepe zeeën, zoals waterdiepte van minder dan 200 meter in zee, de kabel is begraven.
In de diepe zee, de kabel is gelegd, en de kabel wordt vrijgegeven door het kabellegschip. En de kabel wordt constant gecontroleerd en aangepast met behulp van onderwatermonitoren en onderwaterafstandsbedieningen.
Ook, controleer de voorwaartse snelheid en richting van het leggende schip en de snelheid van het leggen van de kabel om beschadiging van de kabel te voorkomen door oneffenheden en rotsen te omzeilen.
Inbouwbescherming van onderzeese kabels
In de laatste fase van de bouw, het belangrijkste doel is om de onderzeese kabel te beschermen door diep begraven om de impact van het complexe mariene milieu op de onderzeese kabel te verminderen en de operationele veiligheid te waarborgen.
In het zand- en leemgebied, een loopgraaf over 2 meter diep wordt gegenereerd door spoelwater onder hoge druk om de kabel erin te begraven, en de zandgrond ernaast bedekt het.
Voor koraalriffen en kleigebieden, een geul snijden 0.6 – 1.2 meter diep met een kotter, begraaf de kabel in de greppel en vul deze op natuurlijke wijze aan om bescherming te vormen.
In hardsteengebieden, de kabel moet worden afgedekt met een cementafdekking en andere harde voorwerpen om bescherming te bieden.
Hoe de onderwaterkabellijn waterdicht te maken
Het is een draad omwikkeld met isolatiemateriaal om water van de kabel te isoleren, waardoor een waterdichte functie wordt geboden.
De kabel is zo gemaakt dat de kabel eerst wordt ingebed in een geleiachtige verbinding die de kabel beschermt tegen beschadiging, zelfs bij contact met zeewater.
De glasvezelkabel wordt vervolgens in een stalen buis verpakt om te voorkomen dat de waterdruk deze beschadigt.
Volgende, het is omwikkeld met een zeer sterke staaldraad en in een koperen buis geklikt, en tenslotte, er wordt een beschermlaag van polyethyleenmateriaal aangebracht.
Nabij de kust van het continentaal plat, onderzeese kabels worden meestal gelegd met lichtere kabels met sterkere staaldraden en bedekt met een asfaltcoating om corrosie door zeewater te voorkomen.
Onderzeese kabel hoe anti-corrosie
Onderzeese glasvezelkabels zijn zeer gevoelig voor zeewatercorrosie omdat ze gedurende lange perioden worden ondergedompeld in sterk geconcentreerd zeewater.
In aanvulling, waterstofmoleculen kunnen diffunderen in het glasmateriaal van de vezel, waardoor het verlies van de vezel groter wordt.
Daarom, onderzeese glasvezelkabels moeten zowel de interne opwekking van waterstof als de infiltratie van waterstof in de glasvezelkabel van buitenaf voorkomen.
Momenteel, onderzeese glasvezelkabels worden geconstrueerd door de een- of tweemaal gecoate optische vezel spiraalvormig rond het midden te wikkelen en de delen eromheen te versterken.
Het bovenstaande is een inleiding tot onderzeese kabels. Als u vragen heeft over de aanschaf van een kabel, welkom om de ZMS-kabel leuk te vinden.